جدول جو
جدول جو

معنی عبدالله باری - جستجوی لغت در جدول جو

عبدالله باری
عبداﷲ بن محمد بن حباب بن هیثم بن محمد بن ربیع بن خالد بن سعدان، معروف به باری بنا بگفتۀ امیر ابونصر بن ماکولا از مردم بار نیشابور نیست، (از معجم البلدان)، در لهجۀ کرمانیان خورجین بزرگی که از پنبه یا پشم یا موی بافند و چون بر پشت ستور و بیشتر خر بگسترند دو کیسه مانند هر یک بر یک جانب ستورافتد و در آن سنگ و آجر و کوت و هم سبزی و هندوانه و خربزه و کدو کنند، و آنرا در طهران گاله خوانند
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(عَ دُلْ لاه)
ابن محمد بن علی بن عباس، مکنی به ابوجعفر و معروف به منصور. وی دومین خلیفۀ عباسی و نخستین کس از ملوک عرب است که به علوم توجه کرد. وی عارف به فقه و ادب بود و در فلسفه و علم فلک تقدمی داشت و به علما محبت میکرد و پس از مرگ برادرش سفاح به سال 136 هجری قمری به خلافت رسید. شهر بغداد را به سال 145 هجری قمری او بنا کرد. در زمان او اعراب به علوم یونان و ایران توجه کردند. در عهد او محمد بن ابراهیم فزاری نخستین اسطرلاب را ساخت. منصور از لهو و لعب گریزان و مردی جدی و متفکر بود. توقیعات او در کمال بلاغت است. به سال 95 هجری قمری متولد شد. و در 158هجری قمری به بئر میمون در مکه درگذشت. وی مدت 12 سال خلافت کرد. رجوع به آل عباس شود. (از الاعلام زرکلی)
لغت نامه دهخدا
(رِ)
عبدالله بن عبدالرحمن بن فضل بن بهرام (یا مهران) بن عبدالصمد. متولد سمرقند و ساکن آن شهر بود. او را از بزرگان حدیث میشمارند. کتابهای او عبارتند از: 1- التفسیر. 2- الجامع الصحیح یا سنن دارمی یا المسند. درگذشت دارمی به سال 255 هجری قمری در هفتادوپنج سالگی بشهر مرو اتفاق افتاده و خاک او در آن شهر است. (ریحانه الادب ج 2)
لغت نامه دهخدا
(عَ دُلْ لا صَ مَ یَ)
ده کوچکی است از دهستان هنزا بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت. واقع در 27هزارگزی باختر ساردوئیه و 9هزارگزی شمال راه مالرو بافت - ساردوئیه. 4 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
لغت نامه دهخدا
(بُ رَ)
عبدالله بن عمرو بن بجره صحابی است (منتهی الارب).. در علم رجال و حدیث، صحابی جایگاه رفیعی دارد. هر فردی که پیامبر را درک کرده، مسلمان شده و در مسیر اسلام باقی مانده، به عنوان صحابی شناخته می شود. صحابه پل ارتباطی بین پیامبر و نسل های بعدی مسلمانان بودند. صحابه نقشی کلیدی در تدوین و تبیین تعالیم اسلامی داشتند.
لغت نامه دهخدا